Süper alaşımlar; yüksek sıcaklık koşullarında, yüksek yüzey kararlılığı, yüksek korozyon dayanımı, yüksek mekanik özellik ve yüksek performans gösteren, genel olarak VIII-A grubu elementlerinden geliştirilen alaşım türleridir. Bu alaşımlar genellikle nikel, kobalt, demir ve yüksek oranda krom elementlerinin çeşitli kombinasyonları ile meydana getirilip, az miktarda da yüksek sıcaklıklarda ergiyen molibden, Wolfram, alüminyum ve titanyum elementlerini içermektedirler.
Süper alaşımların yüksek sıcaklık altında dayanımları yüksektir yani yüksek bir ısıl dirence sahiptirler. Süper alaşımların yüksek sıcaklıklarda oksidasyon ve korozyon dayanımı yüksektir, üstün kopma ve sürtünme dayanımına sahiptirler.
Süper alaşımların %15-%20’si üstün korozyon direncine sahip ve yüksek miktarlarda krom içeren materyallerdir.
Süper Alaşımların Tarihi
Süper alaşımların ilk örnekleri östenitik paslanmaz çeliklerin modifiye edilmiş hali olup, günümüzde de kullandığımız bir çok süper alaşım 1950 ile 1970 yılları arasında geliştirilmiştir.
1980’lere gelindiğinde teknolojideki ilerleme süper alaşımlarla bazı elementlerin birleştirilmesine olanak sağlamıştır. Farklı elementler ile katkılana bilen bu alaşımlar yüksek sıcaklık direnci gibi günümüzde talep edilen birçok spesifik mekanik özellikler kazanmışlardır.
Süper Alaşımlar Nerelerde Kullanılır?
1900’lü yıllarda gaz türbinleri üzerinde kullanım amacıyla geliştirilen süper alaşımlar, günümüzde sanayinin birçok alanında kullanılmaktadır. Bu alaşımlar genellikle şu alanlarda kullanılır:
Nükleer reaktörlerinde
Uçak ve Gaz türbinlerinde
Uzay araçlarında
Termik santrallerde
Roket motorlarında
Petrokimya endüstrisinde
Buhar güç üniteleri
Denizcilik alanında (gemiler ve denizaltı)